Düşününcə səni, sovrulub gedən xəyallarım gəlir ağılıma. Düşününcə səni, həyatın sahilində gəzmələrim gəlir ağılıma. Həm də heç qorxmadan, gülümsəyərək xatırlayıram bütün yaşananları. Düşününcə səni, daha bir cəsarətli oluram, daha bir cəngavər kəsilirəm hadisələrin qarşısında.
Bənzədə bilmirəm səni tək bir şeyə. Bir sirr çantası kimisən. Nə vaxt açmağa çalışsam, bir tərəfim səninlə sirrlənir, yox olur sonsuzluqda. Bir iti bıçaq kimisən, səni hər əlimə aldığımda kəsilən barmağım deyil, ürəyim olur. Bir damla qan p kimisən gözəlim, nə vaxt "Boş ver!" desem, o qan damlası qurtarır amansız çətinlikli xəstəliklərdən məni.
Nə vaxt düşünməsəm səni, həyat elə sıravi keçir ki şikayət belə etmirəm, həmçinin sıravi gələn həyata alışdım gözəlim. Nə vaxt səni düşünməsəm, həyatın döyüşündə qaçıb duduram. Nə vaxt səni düşünməsəm özümü unuduram, yox oluram mənim xaricində olan insanların problemləri arasında. Nə vaxt səni düşünməsəm yuxularım çox gözəl olur. Çünki qusmuşam səmaya hirsmi və ümidimi. Gün ağardığında, başımı yastığa qoyduğumda, unutmuş olan mənliyim ağılıma gəlməz, rahat və əhəmiyyətli hesab etməz yataram. Səhər heç düşünməm "Niyə və kimə yoruldum?" deyə. Yenə başqası üçün yorulmuşam. Çünki nə sən, nə də sənə çatmaq üçün mübarizə edən mənliyim vardır sonunda.
Nə vaxt yadıma düşsən sən, yuxularım haram olar mənə. Gözlərimi bağladığımda sən meydana çıxarsan . Səni yaşayar, səni izlər, səni arzular, səni hər saniyə. Suallar soruşaram özümə cavabı məndə gizli olan. Amma cavablarım səndən yana həmişə mənə düşməndir. "Gözləri ümidə baxarmı?" deyə xülyalar quraram. Ümidin sonunda həmişə özümü görərəm. Çünki mənim ümidim həmişə səndən yanadır. Bütün çıxış qapılarım sənə açılar, bütün pəncərələrim günəş deyə səni dəvət edər edər ürəyimə. Yenə nə vaxt səni düşünsəm qorxaram, titrəyərəm. Bilərəm, insanoğlu eşqə, sevdaya ac yaşar. Ya bu aclığının canı çəksə və gözlərinə biri baxıb (Bilərəm, kimsə baxa bilməz, mənim sənə baxdığım kimi amma ya sənə elə gəlirsə?) bədəninə də biri toxunsa… (Bilərəm, kimsə toxuna bilməz sənin bədəninə toxunduğum kimi) Çünki bədənin, bədənim isti doxunuşlarımla dolu. Amma ya toxunduğunda aldansan, yəni ya elə sansan… Bax, yenə ürpərdi ürəyim. Yenə səni itirmə qorxusu qucaqladı bədənimi. Bunu da bilərəm gözəlim, ; bir quru çörək belə gözünə dünyanın ən gözəl yeməyi kimi görünər. Bax o zaman haram gecələr başlar. Özümü sarıyar sənə olan bütün həsrətim və həsrətimlə; ta ki ruhum durulana qədər.
![Düşününcə səni]()
Bənzədə bilmirəm səni tək bir şeyə. Bir sirr çantası kimisən. Nə vaxt açmağa çalışsam, bir tərəfim səninlə sirrlənir, yox olur sonsuzluqda. Bir iti bıçaq kimisən, səni hər əlimə aldığımda kəsilən barmağım deyil, ürəyim olur. Bir damla qan p kimisən gözəlim, nə vaxt "Boş ver!" desem, o qan damlası qurtarır amansız çətinlikli xəstəliklərdən məni.
Nə vaxt düşünməsəm səni, həyat elə sıravi keçir ki şikayət belə etmirəm, həmçinin sıravi gələn həyata alışdım gözəlim. Nə vaxt səni düşünməsəm, həyatın döyüşündə qaçıb duduram. Nə vaxt səni düşünməsəm özümü unuduram, yox oluram mənim xaricində olan insanların problemləri arasında. Nə vaxt səni düşünməsəm yuxularım çox gözəl olur. Çünki qusmuşam səmaya hirsmi və ümidimi. Gün ağardığında, başımı yastığa qoyduğumda, unutmuş olan mənliyim ağılıma gəlməz, rahat və əhəmiyyətli hesab etməz yataram. Səhər heç düşünməm "Niyə və kimə yoruldum?" deyə. Yenə başqası üçün yorulmuşam. Çünki nə sən, nə də sənə çatmaq üçün mübarizə edən mənliyim vardır sonunda.
Nə vaxt yadıma düşsən sən, yuxularım haram olar mənə. Gözlərimi bağladığımda sən meydana çıxarsan . Səni yaşayar, səni izlər, səni arzular, səni hər saniyə. Suallar soruşaram özümə cavabı məndə gizli olan. Amma cavablarım səndən yana həmişə mənə düşməndir. "Gözləri ümidə baxarmı?" deyə xülyalar quraram. Ümidin sonunda həmişə özümü görərəm. Çünki mənim ümidim həmişə səndən yanadır. Bütün çıxış qapılarım sənə açılar, bütün pəncərələrim günəş deyə səni dəvət edər edər ürəyimə. Yenə nə vaxt səni düşünsəm qorxaram, titrəyərəm. Bilərəm, insanoğlu eşqə, sevdaya ac yaşar. Ya bu aclığının canı çəksə və gözlərinə biri baxıb (Bilərəm, kimsə baxa bilməz, mənim sənə baxdığım kimi amma ya sənə elə gəlirsə?) bədəninə də biri toxunsa… (Bilərəm, kimsə toxuna bilməz sənin bədəninə toxunduğum kimi) Çünki bədənin, bədənim isti doxunuşlarımla dolu. Amma ya toxunduğunda aldansan, yəni ya elə sansan… Bax, yenə ürpərdi ürəyim. Yenə səni itirmə qorxusu qucaqladı bədənimi. Bunu da bilərəm gözəlim, ; bir quru çörək belə gözünə dünyanın ən gözəl yeməyi kimi görünər. Bax o zaman haram gecələr başlar. Özümü sarıyar sənə olan bütün həsrətim və həsrətimlə; ta ki ruhum durulana qədər.
